Faktyczna wartość zobowiązania (wartość kosztu w dniu zapłaty) wynosi z kolei: 1 000 x 4,09 zł = 4 090 zł. W związku z tym powstała różnica kursowa wynosi: 4 050 zł – 4 090 zł = -40 zł (ujemna różnica kursowa) Ponieważ mamy do czynienia z ujemną różnicą kursową w wartości 40 zł, powiększa ona koszty uzyskania przychodu. Przepisy o tzw. białej liście podatników zostały już opublikowane. Od 1 września przedsiębiorcy zobowiązani będą do dokonywania płatności na rachunki wskazane w wykazie. W innym przypadku, grozić im mogą sankcje – zarówno w CIT/PIT, jak i VAT. Co zatem z płatnościami na zagraniczne rachunki kontrahentów, którzy nie otworzyli rachunku bankowego w Polsce? Literalne brzmienie Przedsiębiorca zakupił 100 euro przy kursie walut równym 2,0. W następnym miesiącu uregulował zobowiązanie warte 100 euro, przy czym kurs walut był wtedy równy 1,8. W związku z tym po przeliczeniu wartość wpływu do firmy przedsiębiorcy wyniosła 200 zł, natomiast wypływ był równy 180 zł. Fast Money. Płatności na rzecz polskich i zagranicznych kontrahentów mogą być realizowane także w walucie obcej. Dokonywanie tych płatności sprawia wiele problemów, gdyż należy prawidłowo udokumentować taką transakcję i ustalić właściwy kurs waluty. Ponadto wprowadzenie obowiązkowego split payment utrudniło dokonywanie płatności w walutach obcych. Z art. 106e ust. 11 ustawy o VAT wynika, że polski podatnik, wystawiając fakturę, powinien wykazać kwotę VAT obowiązkowo w złotych, mimo że rozliczenie następuje w walucie obcej. Do ustalenia kwoty VAT w złotych stosujemy zasady przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. To oznacza, że są to zasady wskazane w art. 31 ustawy o VAT. Zasady przeliczania kwoty VAT i podstawy opodatkowania na złote Termin wystawienia faktury Kurs przyjęty do przeliczenia Przed powstaniem obowiązku podatkowego Przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez EBC na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. W dniu powstania obowiązku podatnego lub po nim Przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez EBC na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. W dwóch przypadkach nie stosujemy zasad przedstawionych w tabeli, ale zasady określone w przepisach celnych. Dotyczy to importu towarów. Również w przypadku usług wstępu na imprezy masowe w rozumieniu ustawy z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania wyrażone w walucie obcej mogą być przeliczane na złote zgodnie z przepisami celnymi stosowanymi na potrzeby obliczania wartości celnej importowanych towarów. Są to jedyne regulacje dotyczące zasad stosowania i przeliczania kwot podatku i podstawy opodatkowania na złote. W praktyce powstaje jednak wiele problemów z tym związanych. Polecamy: VAT 2020. Komentarz Polecamy: Biuletyn VAT 1. Czy nabywca może sam poprawić kwotę VAT, gdy sprzedawca błędnie ustalił podatek stosując niewłaściwy kurs Problem: Otrzymaliśmy fakturę w euro od polskiego kontrahenta. Kwota VAT jest przeliczona na złote, ale zastosowano błędny kurs. Czy możemy sami poprawić ten błąd i odliczyć VAT w innej wysokości niż wykazany na fakturze? Rada: Nie mogą Państwo samodzielnie poprawić kwoty VAT wyliczonej na fakturze. W tym celu należy zwrócić się do sprzedawcy, aby wystawił fakturę korygującą. Można również odliczyć VAT w wysokości wskazanej na fakturze bez dokonywania korekty. Potwierdzają to również organy podatkowe. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 października 2015 r. (sygn. ILPP4/4512-1-239/15-2/BA) czytamy: Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji zastosowania przez wystawiającego fakturę VAT kontrahenta-dostawcę Spółki błędnego kursu walutowego Spółka ma prawo w całości do odliczenia podatku VAT naliczonego z tej faktury w kwocie, jaka została na niej wykazana. 2. Czy nabywca może sam ustalić kwotę VAT, gdy sprzedawca podał kwotę podatku tylko w walucie obcej Problem: Otrzymaliśmy fakturę w walucie obcej. Sprzedawca podał również kwotę VAT w walucie obcej. Czy powinniśmy wystąpić do sprzedawcy o korektę, czy możemy sami ustalić kwotę netto i VAT? Rada: Najbezpieczniejszym rozwiązaniem w tym przypadku jest wystąpienie do sprzedawcy o wystawienie faktury korygującej, gdyż z przepisów wynika, że jest to jego obowiązek, aby podać kwotę VAT w złotych. Nabywcy nie może sam wystawić noty korygującej. Należy uznać za dopuszczalne również samodzielne ustalenie zarówno kwoty VAT, jak i podstawy opodatkowania. Samodzielne ustalenie kwoty VAT nie jest niebezpieczne, gdy znamy dokładną datę powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy faktura nie została wystawiona przed jego powstaniem. Nie istnieje wtedy niebezpieczeństwo, że kwota u sprzedawcy i nabywcy będzie różna. 3. Jaki kurs waluty zastosować, gdy faktura dokumentuje kilka dostaw Problem: W naszej firmie obowiązuje zasada, że faktury dla stałych klientów wystawiamy za dwa miesiące kalendarzowe. Faktura dokumentuje wszystkie transakcje dokonane w danym okresie rozliczeniowym dla danego kontrahenta. Dostawy te nie są zaliczkowane. Mamy nowego klienta, z którym rozliczamy się w dolarach. Są to dostawy krajowe. Jaki kurs waluty należy zastosować? Rada: Zakładamy, że są to dostawy ciągłe, w związku z których świadczeniem ustalono następujące po sobie terminy rozliczeń. Dla takich dostaw obowiązek podatkowy powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego. Wtedy można przyjąć jeden kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Przykład Strony umówiły się, że dostawy towarów będą rozliczane co dwa miesiące. Dostawca wystawia fakturę do 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Za okres lipiec-sierpień 2020 r. została wystawiona faktura w euro 8 września. Do przeliczenia można przyjąć kurs z 28 sierpnia 2020 r. Powstaje pytanie, kiedy dostawy można uznać za ciągłe. Do tej pory organy podatkowe kwestionowały uznanie powtarzających się dostaw za ciągłe i zastosowanie do nich uproszczeń w rozliczeniu VAT. Jednak pod wpływem korzystnych orzeczeń zaczynają zmieniać zdanie. Zdaniem sądów nie muszą to być dostawy nieprzerwane. Wystarczy, że podatnik dokonuje powtarzających się dostaw na rzecz jednego kontrahenta, przy czym strony umawiają się, że rozliczenia tych dostaw i płatności będą następować nie za pojedyncze dostawy, lecz za ich sumę w danym okresie rozliczeniowym. W takim przypadku dostawa będzie uznana za wykonaną z końcem umówionego okresu rozliczeniowego. NSA w wyroku z 27 maja 2019 r. (sygn. akt I FSK 970/17) uznał, że: (…) 1) Za dostawę świadczoną w sposób ciągły, o której mowa w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: należy uznać ciąg kolejnych świadczeń (dostaw), stanowiących realizację przyjętego zobowiązania do dokonania szeregu dostaw częściowych określonych towarów, objętych jednym stosunkiem zobowiązaniowym, ze z góry założoną powtarzalnością świadczeń (dostaw) i ustalonymi okresami ich rozliczeń lub terminami płatności; Gdy dostawy nie są ciągłe, dla każdej z nich należy ustalić odrębny kurs waluty, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania dostawy. 4. Jaki kurs zastosować, gdy faktura dokumentuje kilka dostaw wewnątrzwspólnotowych Problem: Dokonałem w lipcu kilku dostaw na rzecz kontrahenta niemieckiego. 10 sierpnia została wystawiona zbiorcza faktura. Jaki kurs zastosować? Rada: W tym przypadku należy przyjąć kurs z 7 sierpnia 2020 r. W przypadku WDT data wystawienia faktury wyznacza datę powstania obowiązku podatkowego, pod warunkiem że zostanie wystawiona do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Zdaniem organów podatkowych w takim przypadku należy przyjąć jeden kurs dla wszystkich dostaw z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. W piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 maja 2017 r. (sygn. czytamy: Zatem przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów przez Wnioskodawcę - zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy - właściwym dla przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania wyrażonych w walucie obcej na złote, będzie średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski (lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury dokumentującej dokonane wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (moment powstania obowiązku podatkowego - określony zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy), a nie jak wskazał Wnioskodawca, na ostatni dzień poprzedzający dzień zrealizowania szeregu dostaw towarów w danym okresie. 5. Czy wystarczy, aby na fakturze była przeliczona tylko łączna kwota VAT Problem: W jaki sposób dokonać przeliczenia VAT na złote? Czy można przeliczać VAT od cen jednostkowych? Czy też wystarczy, aby przeliczyć łączną kwotę VAT dla danej stawki? Czy w można podawać VAT w złotówkach i w walucie obcej? Rada: Można podawać VAT na fakturze zarówno w złotówkach, i w walucie obcej. Oba przedstawione sposoby ustalania kwoty VAT w złotówkach są prawidłowe. To od podatnika zależy, który z nich zastosuje. Jeśli podatnik podaje na fakturze VAT również od cen jednostkowych, co nie jest obowiązkowe (tylko kwota netto), to może go przeliczyć na złote, a następnie podać sumę VAT również w złotówkach. 6. Jaki kurs walut stosować do faktur dokumentujących rabaty Problem: Wystawiamy kontrahentom faktury korygujące dokumentujące rabaty. Podstawą jego przyznania jest sprzedaż w danym półroczu. Płatności są dokonywane w euro. Jak kurs waluty przyjąć na fakturze korygującej? Rada: Zdaniem organów podatkowych można przyjąć jeden kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej. Dotyczy to zarówno rabatów jednostkowych, jak i zbiorczych. Nie trzeba stosować kursów pierwotnych z poszczególnych dostaw towarów. Jak czytamy w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2019 r. (sygn. (…) wystawiając zbiorcze faktury korygujące dokumentujące udzielone opusty Spółka powinna stosować kurs przeliczenia waluty Narodowego Banku Polskiego (NBP) ogłoszonej na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia takiej zbiorczej faktury korygującej (bądź ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej). 7. Jaki kurs walut zastosować, gdy faktura korygująca naprawia błędy Problem: Jaki kurs waluty należy przyjąć, gdy faktura korygująca poprawia błędy na fakturze pierwotnej? Rada: Należy zastosować taki sam kurs waluty jak do przeliczenia korygowanej faktury. Organy podatkowe przyjmują zasadę, że jeżeli faktura korygująca naprawia błędy na fakturze pierwotnej, to powinna być rozliczona w tym samym okresie co korygowana faktura. Należy również przyjąć kurs, który służył do przeliczenia faktury pierwotnej. Gdy podstawą wystawienia faktury korygującej są nowe okoliczności, np. rabaty, zwroty, to fakturę rozliczamy na bieżąco i stosujemy bieżący kurs waluty. Zazwyczaj będzie to kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej. 8. Jak ustalić, czy należy stosować split payment, gdy zapłata następuje w walucie obcej Problem: Sprzedajemy towary z załącznika nr 15. Ostatnio podpisaliśmy z kontrahentem umowę, że będziemy rozliczali się w euro. O obowiązku zastosowania na fakturze oznaczenia "mechanizm podzielonej płatności" decyduje wysokość kwoty brutto. Według jakiego kursu należy przeliczać tę kwotę? Rada: Aby ustalić, czy kwota należności ogółem, czyli kwota brutto, przekracza 15 000 zł, do przeliczenia należy przyjąć taki sam kurs jak do ustalenia podstawy opodatkowania i kwoty VAT. Będzie to zazwyczaj kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego lub wystawienia faktury, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi szybciej. Zasady te obecnie nie wynikają z ustawy o VAT, ale MF w wydanym objaśnieniach podatkowych potwierdził taki sposób przeliczeń. 9. Jak zastosować split payment, gdy płatność za fakturę następuje w walucie obcej Problem: Otrzymaliśmy fakturę z oznaczeniem MPP w walucie obcej. Jak dokonać płatności za taką fakturę, aby nie narazić się na sankcje? Rada: Ponieważ płatności w ramach mechanizmu podzielonej płatności można dokonywać tylko w złotówkach, muszą Państwo dokonać dwóch przelewów. Kwotę netto można zapłacić w walucie wskazanej na fakturze. Natomiast kwotę VAT należy wpłacić w złotówkach z zastosowaniem MPP. W takim przypadku w komunikacie przelewu w pozycji dotyczącej zarówno kwoty podatku, jak i kwoty brutto należy wpisać te same kwoty. Taki sposób postępowania jako prawidłowy wskazują organy podatkowe. 10. Jak zastosować split payment, gdy wpłacamy zaliczkę w walucie obcej przed otrzymaniem faktury Problem: Kupujemy towary z załącznika nr 15 i mamy wpłacić zaliczkę w dolarach na poczet dostawy przed otrzymaniem faktury. Kwota zaliczki wynosi 22 000 $, co oznacza, że powinniśmy zastosować split payment? Czy mamy rację? Rada: Tak. W tym przypadku należy również zastosować split payment, gdyż wpłacana kwota przekracza zapewne limit 15 000 zł. Obowiązkowy split payment ma zastosowanie również do zaliczek, nawet gdy nie są wpłacana na podstawie faktury zaliczkowej. Należy ustalić kwotę VAT metodą "w stu". Natomiast do przeliczenia tej kwoty trzeba przyjąć kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpłaty zaliczki. Kwota VAT musi być wpłacona na rachunek VAT. W takim przypadku w komunikacie przelewu zamiast numeru faktury wpisujemy "zaliczka" oraz tę samą kwotę w pozycji kwota VAT i kwota brutto. Bezpieczniejszym rozwiązaniem, szczególnie gdy mamy zastosować split payment, jest zażądanie od kontrahenta faktury pro forma, gdzie wymagane kwoty do dokonania rozliczenia będą wskazane wprost. Uchroni to Państwa firmę przed ewentualnymi konsekwencjami wpłaty zaniżonej kwoty na rachunek VAT. Przykład Podatnik 25 sierpnia wpłaca zaliczkę w wysokości 22 000 $ na poczet dostawy towarów z załącznika nr 15. Kwotę VAT ustala metodą "w stu": 22 000 $ x 23/123 = 4113, 82 $. Do przeliczenia tej kwoty na złote powinien przyjąć kurs z 24 sierpnia, który wyniósł 3,7164 zł. Dlatego na rachunek VAT powinien wpłacić 15 288,60 zł (3,7164 zł x 4113,82 $). Kwota 17 886,18 $ może być wpłacona na rachunek walutowy kontrahenta. 11. Jaki kurs zastosować, gdy wpłacamy zaliczkę na poczet usług, od zakupu których rozliczymy import Problem: Zakupiliśmy usługę marketingową we Francji. Mamy wpłacić zaliczkę. Otrzymaliśmy fakturę na całą kwotę. Jaki kurs zastosować, aby rozliczyć VAT, gdy najpierw wpłacamy 60% zaliczki, a po wykonaniu usługi pozostałą część. Rada: Mimo że posiadają Państwo fakturę wystawioną przed powstaniem obowiązku podatkowego, jednak nie można w tym przypadku zastosować kursu z dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia tej faktury. Zasada ta ma zastosowanie, gdy fakturę wystawia sam podatnik, a nie, gdy otrzymuje ją od kontrahenta i rozlicza import usług. Dlatego należy przyjąć kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. W tym przypadku obowiązek powstanie w dwóch etapach: będzie to dzień otrzymania zaliczki przez kontrahenta (w stosunku do wpłaconej kwoty) i dzień wykonania usługi (w stosunku do pozostałej części należności). Potwierdza to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-1159/15-2/AW), w której czytamy: Dokument który w takiej sytuacji wystawia usługodawca nieposiadający siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie jest fakturą VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w świetle powyższych regulacji należy wskazać, że przepis art. 31a ust. 2 ustawy nie dotyczy dokumentów potwierdzających przeprowadzenie transakcji (faktur) wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, dla których nabywca rozlicza import usług. To z kolei oznacza, że kurs, jaki należy zastosować do przeliczania importu usług, nie jest uzależniony od daty wystawienia takiego dokumentu (faktury). Istotny jest tylko termin powstania obowiązku podatkowego. Podstawa prawna: art. 31, art. 106e ust. 11, art. 108e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - z 2020 r. poz. 106; z 2020 r. poz. 1106 Joanna Dmowska, Ekspert w zakresie VAT Jedną z metod na uzyskanie waluty obcej jest jej zakup w kantorze – warto jednak pamiętać, że takie nabycie firmowych pieniędzy w walucie obcej może wiązać się z powstaniem różnic kursowych od środków własnych. Jakie różnice kursowe generuje zakup waluty w kantorze? Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podatnicy powinni prowadzić ewidencje (księgę przychodów i rozchodów, ewidencję przychodów etc.) w polskich złotych. Dlatego też obrót walutą w ramach przedsiębiorstwa będzie „przeliczany” na złotówki. Nabywając walutę w kantorze jej wartość na złotówki należy przeliczyć według kursu faktycznie zastosowanego. Najczęściej jest to standardowy kurs kantorowy z dnia zakupu, ale może się też zdarzyć, że będzie to niższy, wynegocjowany przez przedsiębiorcę kurs. Samo nabycie waluty nie generuje jeszcze różnic kursowych. Dopiero rozchód waluty – zapłata za zobowiązanie, sprzedaż (za złotówki lub inną walutę obcą) do banku lub kantoru spowoduje powstanie różnicy. Rozchód będzie przeliczany po innym kursie niż zakup – najczęściej: Po kursie faktycznie zastosowanym, lub (w przypadku jego braku) Po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transakcji. Zakup waluty w kantorze – wyliczenie różnic Różnice kursowe od środków własnych mogą stanowić przychód lub koszt podatkowy – w zależności od tego, który z kursów walut będzie wyższy. Zatem: Różnica ujemna, koszt podatkowy – gdy wpływ (zakup) był po kursie wyższym, niż wypływ Różnica dodatnia, przychód podatkowy – gdy wpływ (zakup) był po kursie niższym, niż wypływ. Różnicę kursową od środków własnych kupionych w kantorze wyliczymy zatem według wzoru: RK = W*KS – W*KZ, gdzie: RK – różnica kursowa W – ilość waluty KS – kurs sprzedaży KZ – kurs zakupu. Przykład. Przedsiębiorca zdecydował się na zakup waluty w kantorze. Nabył 400 euro po kursie 2,0. Środki wpłacił następnie na konto walutowe w euro – nie powstały tu różnice kursowe. Następnie przedsiębiorca zdecydował się przelać 400 euro na konto złotówkowe – czyli sprzedał walutę bankowi. Bank zastosował kurs sprzedaży 4,0. Zatem: RK = 400 euro * 4,0 – 400 euro * 2,0 RK = 1600 – 800 RK = 800 zł Różnica kursowa (dodatnia) wynosi 800 zł. Będzie ona stanowiła przychód podatkowy. Zapłata z przychodów po różnych kursach? Sprawdź, jak stosować metody FIFO i LIFO! UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Spółka z rozważa zaciągnięcie pożyczki w euro od swojego udziałowca. Pieniądze pozyskane z pożyczki ma zamiar przeznaczyć na zakup udziałów w innej spółce. Zgodnie ze wstępnie ustaloną treścią umowy pożyczki, od kwoty głównej będą naliczane odsetki. Mają być one kalkulowane w systemie dziennym i podlegać rocznej kapitalizacji, tzn. kwota naliczonych odsetek corocznie ma zwiększać wartość kwoty głównej pożyczki. Firma podkreśliła, że odsetki mają być spłacone w momencie upływu terminu spłaty pożyczki. Pożyczka ma zostać wypłacona w euro, przy czym część pożyczki zostanie przekazana bezpośrednio na rachunek bankowy sprzedającego udziały, a pozostała część na rachunek bankowy spółki-wnioskodawcy prowadzony w walucie. Strony zamierzają dopuścić w umowie pożyczki możliwość spłaty pożyczki w euro lub złotych. Spółka zauważyła, że gdy spłaci pożyczkę w złotych, to będzie miał zastosowanie kurs walutowy ustalony pomiędzy nią a pożyczkodawcą. Kurs faktycznie zastosowany nie będzie odbiegał o więcej niż 5 proc. od wartości kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki. Spółka zapytała, czy zgodnie z art. 15a ustawy o CIT będzie uprawniona do zaliczenia do przychodów/kosztów podatkowych różnic kursowych skalkulowanych jako różnica pomiędzy wartością pożyczki z dnia jej otrzymania i z dnia jej spłaty. Sama uważała, że przedstawiona przez nią sytuacja dotyczy różnic kursowych uregulowanych w art. 15a ustawy o CIT, niezależnie od tego, czy spłata pożyczki nastąpi w euro czy w złotych. Tłumaczyła, że pożyczka ma być udzielona w euro i w tej samej walucie ma nastąpić jej wypłata. Nie zmienia tego fakt, że spłata może nastąpić w złotych, gdyż będzie równowartością waluty według umówionego kursu. Na dzień spłaty pożyczki zobowiązanie spółki nadal będzie wyrażone w euro. Fiskus odpowiedział, że za różnice kursowe dla celów podatkowych nie mogą być uznane różnice wynikające z kursów walut, jeśli zobowiązanie lub należność pożyczkowa wyrażone są w walucie obcej, a sama zapłata następuje w złotych. Tak samo jest w odwrotnej sytuacji, gdy zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotych, a zapłata następuje w walucie obcej. W ocenie urzędników podatkowe różnice kursowe mogą powstać wyłącznie wtedy, gdy płatności związane z daną transakcją są realizowane w walutach obcych. WSA w Rzeszowie potwierdził stanowisko niekorzystne dla spółki. Również jego zdaniem podatkowe różnice kursowe nie powstaną, gdy zobowiązanie powstało w euro, a jego spłata nastąpiła w złotych według umówionego kursu. Nawet przy założeniu, że nie będzie on odbiegał o więcej niż 5 proc. od średniego kursu NBP. WSA podkreślił, że w takiej sytuacji nie dochodzi do spełnienia ustawowych przesłanek powstania podatkowych różnic kursowych. W efekcie możliwe jest oczywiście powstanie różnic kursowych. Jednak w sprawie chodzi o różnice kursowe zdefiniowane w ustawie o CIT, a nie różnice kursowe w znaczeniu potocznym. Sąd przypomniał, że pożyczka jest neutralna podatkowo i wszystko, co się wiąże z jej spłatą – z wyjątkami określonymi w ustawie (skapitalizowane odsetki, różnice kursowe) – nie będzie przychodem ani kosztem jego uzyskania. Wyjątki te należy interpretować ściśle. A dla powstania podatkowych różnic kursowych konieczne jest powstanie i realizacja zobowiązania w walucie obcej. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 28 lipca 2015 r. (I SA/Rz 537/15). —oprac. Aleksandra Tarka Magdalena Zamoyska, doradca podatkowy i starszy menedżer w MDDP Pożyczkobiorcy, którzy zaciągnęli pożyczkę w walucie obcej, ale spłacają ją w złotych, nie powinni rozpoznawać różnic kursowych dla celów podatkowych. Jeżeli spółka otrzymała pożyczkę w euro przy kursie 4,5, to spłacając tę pożyczkę w euro przy kursie na poziomie ok. 4 zł, powinna rozpoznać dodatnie różnice kursowe będące jej przychodem podatkowym. Jeżeli jednak taką pożyczkę spłaciłaby w złotych, przeliczając jej kwotę zgodnie z obowiązującym kursem euro, to nie byłaby zobowiązana do wykazania dodatnich różnic kursowych. Odwrotna sytuacja miałaby miejsce przy rosnących kursach walut. Jeżeli wartość pożyczki zaciągniętej w walucie obcej, a spłacanej w złotych, byłaby większa niż jej wartość z dnia zaciągnięcia, to pożyczkobiorca, chociaż poniósł dodatkowy koszt ekonomiczny związany ze spłatą zobowiązania, nie mógłby go uznać za ujemne różnice kursowe. Sąd uzasadnił jednak w sposób lakoniczny swoje stanowisko, wskazując art. 15a ust. 4 ustawy o CIT. Przepis ten określa, kiedy do obliczenia różnic kursowych należy zastosować faktyczny kurs banku, a kiedy średni kurs NBP. WSA przywołał także wyrok NSA z 3 lutego 2011 r. (II FSK 1682/09) dotyczący zastosowania faktycznego kursu waluty, a nie obowiązku rozpoznania różnic kursowych. Sąd pominął również ust. 7 art. 15a ustawy o CIT, z którego wywodzi się, że każde uregulowanie zobowiązania w walucie obcej, np. w formie potrącenia czy datio in solutum, powoduje powstanie różnic kursowych. Dlatego zastosowanie się do wyroku WSA, szczególnie w przypadku braku wykazania przychodu, wiąże się z ryzykiem podatkowym. Należy też zwrócić uwagę na możliwość zakwalifikowania korzyści lub straty ekonomicznej związanej ze spłacanymi pożyczkami jako przychodu oraz analogicznie kosztu podatkowego innego niż różnice kursowe na podstawie przepisów ogólnych ustawy o CIT, tj. jej art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1. Kierunek ten wskazały sądy administracyjne (NSA w wyrokach z 10 marca 2015 roku, II FSK 635 oraz II FSK 1013/13). Chociaż wyroki te nie dotyczą pożyczek, to zaprezentowana w nich argumentacja może być zastosowana również w ich przypadku.

zobowiązanie w pln zapłata w euro